SKIPSTJÓRI Í AFLEYSINGUM

Fékk þetta sent í tölvupósti, stóðst ekki mátið að setja inn á síðuna. Margt til í þessu!!

Hann var í fríi og lá í landi
að leysa af heima var enginn vandi,
konan var að því komin að fæða
og hvergi um húshjálp að ræða

En hvað munar karlmann um kerlingarstörfin
þó kannski sé stundum fyrir þau þörfin?
Konan var heim og hafði engu að sinna
Nema hugsa um krakka, það er ekki vinna.

Hún sagði: Elskan þú þarft ekkert að gera,
Aðeins hjá börnunum að vera,
ég er búin að öllu, þvo og bóna,
þú þarft ekki að bæta, sauma eða prjóna.

Maturinn er útbúinn allur í kistunni,
Aðeins að líta eftir öngunum átta
ylja upp matinn og láta þau hátt.

Nú skyldi hann hafa það náðugt og lesa
og ná sér í ærlegan skemmtipésa,
hann var ekki sestur og var nokkuð hissa
er vældi í krakka: ég þarf að pissa
vart þeirri athöfn var að ljúka
er veinaði annar: ég þarf að kúka!
þarna var enginn einasti friður
ef ætlaði hann að tylla sér niður.

Dagurinn leið svo í sífelldum önnum
sem ei voru bjóðandi mönnum
þvílíkt og annað eins aldrei í lífinu
útstaðið hafði hann í veraldarlífinu
öldinni stíga í ósjó og brælu
var ekkert hjá þessu, það kallaði hann sælu,
en þeytast um kófsveittur skammtandi og skeinandi
skiljandi áflogaseggina veinandi!

Ef eitt þurfti að éta varð annað að skíta
og engin friður í bók að líta
en hún sagði “elskan, þú þarft ekkert að gera
aðeins hjá börnunum að vera.

Nú krakkarnir komnir í rúmið
kyrrlátt og sefandi vornætur húmið
seiddi í draumaheimana angana átta
en ekki var pabbi farinn að hátta

Hann stóð þarna úfinn, úrvinda og sveittur
yfir sig stressaður, svangur og þreyttur
og horfði yfir stofuna: “hamingjan sanna
hér á að teljast bústaður manna".

“Það skyldi hann aldrei á ævinni gera
í afleysingu slíkri sem þessari vera,
þó væri í boði og á því værir raunin
að þau væru tvöfölduð skipstjóralaunin”

En þetta á konan kauplaust að vinna
og kallaði að hún hafi engu að sinna
af daglangri reynslu hans virtist það vera
að það væri stundum eitthvað að gera.

Áfram með störfin ótt líður tíminn
Æ” aldrei friður nú hringir síminn
halló, var sagt, það er sætt ég túlka
þér er sonur fæddur og yndisleg stúlka

Hann settist á stól og fann til svima og klígju
hvað sagði hún að krakkarnir væri orðnir tíu,
ég þarf að taka til öruggra varna,
ég ákveð á stundinni að hætta að barna.

Athugasemdir

[agnes, 24.3.2007 kl. 16:13]

algjör snilld!